Melanie Gomes, een moedige jonge meid werkzaam voor de Dany Foundation, heeft in juli meerdere bezoeken gebracht aan het pension Madeira om de problemen van de bewoners te bespreken en een verslag te schrijven dat hier beneden te lezen valt.
Goedenavond Grace, zoals afgesproken zou ik foto’s maken van A. de kamer. Dit is van de muren, plafond en ramen. Zoals u ziet zitten er overal gaten waar kakkerlakken uitkomen. Ramen die geen gordijnen hebben, maar kranten. Vandaag zei A. ook dat ze de laatste tijd emmers met water vult zodat de muizen en ratten daarin vallen en verdrinken. Zo maakt zij de ratten dood.
Meneer die met R. op kamer zit heeft vandaag ook zijn hart gelucht over geldkwesties en dat ze weinig steun krijgen. Het is verschrikkelijk hoe ze geraakt zijn door alle gebeurtenissen. Bij hem bijvoorbeeld zit veel verdriet. Ik denk daarom dat hij veel drinkt. Het is jammer want hij is pas 53 jaar en heeft een prachtige familie. Hij straalt ook als hij fotos van zijn familie laat zien. Beetje bij beetje probeer ik bij hun wat los te maken. Zodat ik u kan informeren. R. gaat gauw behandeling krijgen. Hij zal geopereerd worden. Hij ziet er moe uit, maar hij laat nog niet veel los. Ik ben daar vandaag meteen geweest om voornamelijk hem te zien. Het zijn me kindjes hahaa zoals ik ze noem. Ik kan er niks aandoen dat het mij niet loslaat. Het liefst had ik iedereen in huis genomen, maar dat is niet zo gemakkelijk. Vandaag hadden we het over strand enzo. Kamergenoot van R. bijvoorbeeld is nog nooit naar het strand geweest terwijl meneer al 6 jaar in Portugal is wegens nierdialyse. Dat was voor mij een punt dat ik dacht hè waarom niet met hem, A., dr zoontje en R. misschien een dagje strand? Ik wil voordat R. verzwakt hem een leuke dag bezorgen of zal ik met hem alleen een dagje wandelen doen? R. zal paar dagen thuis en paar dagen ziekenhuis zijn. Hij praat er heel luchtig over van ooh ja nee maak je geen zorgen zijn maar een paar bezoekjes aan ziekenhuis. Alleen weet hij nog niet veel van wat hem te wachten staat..
Hij sprak zijn moeder ook naast mij en dat brak mijn hart. Ik had hem gevraagd wanneer hij hun had gesproken en dat was al een week geleden. Dus liet ik hem met mijn telefoon even bellen. Het is nog een jong jongetje dat eigenlijk zijn moeder bij zich wilt hebben, maar tegelijkertijd bang is om hulp of iets te vragen. Maar zich ook groot probeert te houden. Zijn kamergenoot zei ook dat hij te verlegen is om hulp te vragen of te praten. Voor de rest gaat het goed met iedereen. Dit is een samenvatting van mijn avond met hun. Groetjes, Mel
